به تازگی و در جریان دیدار مجدد اعضای محترم جامعه ی مدرسین حوزه علمیه در قم با امام خامنه ای (مدظله العالی) پس از استماع سخنان و نکات مطرح شده از سوی این عزیزان، نکات بسیار مهمی در مورد دولت بیان فرموده اند که توجه شما را به آن جلب نموده و امیدوارم بسیاری از شبهات و مسایل موجود برای اهل انصاف روشن گردد:
القای حاکمیت دوگانه در کشور در گذشته:
یک روزی توی این کشور تلاش می شد - هم شعارش داده شد، هم عملا تلاش شد - که حاکمیت دوگانه درست کنند، یعنی واقعا برای این کار بنا کردند سرمایه گذاری کردن ... این معنایش این بود که منزله ی رهبری و ولایت فقیه و این حرف هایی که ماها داریم و انقلاب از اول داشته، این ها را از جایگاه تعیین کنندگی و فصل الخطاب بودن کنار بیندازند و برایش رقیب درست کنند...
در دولت نهم و دهم، حاکمیت یگانه است:
در دولت نهم و دهم - از وقتی که آقای احمدی نژاد آمده - بحث حاکمیت دوگانه نیست، حاکمیت یگانه است. یعنی دولت و رهبری و تشکیلات در امتداد یک خط قرار دارند. این را من جازماً و قاطعاً به شما عرض می کنم...
جهت گیری این دولت درست است...
البته معنایش این نیست که اختلاف نظری وجود ندارد. یا فلان مسئول دولتی یا رئیس جمهور یا غیر رئیس جمهور در نظرات و افکارشان نقاط اشتباهی ندارند. چرا از این قبیل هست. همیشه بوده، باز هم هست... یک وقت آدم به یک نظر قطعی می رسد ، اما غالباً من به نظر قطعی و جازم نمی رسم، چون در این قضیه من صاحب نظر نیستم، لذا دخالت نمی کنم. در بعضی قضایا چرا، اطلاعات دارم، جازمم، می فهمم خطایی وجود دارد، لذا جلویش را می گیرم و نمی گذارم انجام بگیرد. ام سیاست کلی سیاست هم جهتی است... این دولت جهتگری اش جهت گیری درستی است.
مساله مکتب ایرانی:
همین مسأله ایرانی گری و اینها که اشاره شد. من واقعا نفهمیدم که اینها حقیقتا دنبال اینند که حالا یک چیزی را در مقابل اسلام علم کنند. البته بدم می آید از این کاری که می کنند... اما اینکه اینها واقعا می خواهند یک مکتب ایرانی در مقابل مکتب اسلام علم کنند، من واقعا این را نمی فهمم. با ملاحظه ی قرائن گوناگون در کار های اینها این بدست نمی آید... آقای احمدی نژاد واقعا نمی خواهد ایران را در مقابل اسلام و برتر از آن قرار دهد. چرا که هیچ رئیس جمهوری به اندازه او از اسلام و آرمان ها و ارزش های اسلامی در سازمان ملل سخن نگفته و بنده با آنکه همواره به مسئولان انتقاد کرده ام اما انصافا او بوده که نام امام زمان و حضرت زهرا را در محافل بین المللی احیا کرده است...
موضوع حجاب و نقش دولت در آن:
من این مطلب را - که دولت نسبت به حجاب فقهی بی توجهند - قبول ندارم. مسئولان امروز همه همه حجاب فقهی را قبول دارند، ولی اختلاف سلیقه در تاکتیک هاست... فرضا دختری که حجاب کاملی ندارد اما شب قدر یا در مجلس دعای کمیل شرکت و به درگاه خدا تضرع می کند و یا در راهپیمایی 22 بهمن عکس تصویر امام را میگیرد نمی توان گفت که بی دین است. بلکه نمی داند حجاب اسلامی چیست که باید او را توجیه کرد. باید در باب حجاب کتاب نوشت و از طریق مختلف مانند فیلم های تلویزیونی حجاب را تبیین و افراد نا آگاه را ارشاد کرد.
رضایت عمیق از سیاست خارجی:
الان اگر رهبری چیزی بگوید رئیس جمهور می پذیرد و به آن عمل می کند. امروز وقتی رئیس جمهور یا مسئول ارشدی از دولت به خارج از کشور می رود من نگرانی ندارم. اما قبلا نگران بودم که مسئولان در خارج از کشور می خواهند چه بگویند؟ الان رئیس جمهور با هر کسی در دنیا ملاقات کند و حرف بزند من از حرف زدن او نگران نیستم. اطلاع هم دارم. اما نگران هم نیستم . می دانم که در خلاف جهت انقلاب و سیاست کلی نظام مطلبی گفته نخواهد شد. مطلبی پیش نخواهد رفت. ولو حالا به لحاظ تعارف دو کلمه هم یک چیزی بگویند اما کاری پیش نخواهد رفت. این را خاطرم جمع است...
نصیحت کنید اما مواظب دشمن باشید:
من اعتقاد به نصح دارم.یعنی واقعا نعتقدم اگر جانعه ی مدرسین یک مواردی اشتباهی می بیند، ملاحظه ی رفاقت و دوستی نکنند. نصیحت کنند، منتها مراقب باشند که یک جهت گیری عامی برای زمین زدن دولتی که حالا نسبت به شعار های انقلاب وفادار است ، نسبت به رهبری اظهار اطاعت می کند و چه و چه ، ایجاد نشود. به آن حرکت کمک نشود. عرض ما این است، یک جوری نصیحت کنید که آن کسانی که قصد ریشه کنی دارند نتوانند استفاده کنند. ولی خوب نصیحت کنید، پیغام بدهید، کاغذ بنویسید، اگر یک جایی واقعا دیدید ضرورت دارد اعلام هم بشود. اعلام عمومی در مواقع ضرورت ایرادی ندارد. اما باید مراقبت بشود، اینجور نیست که حالا انسان هر اعتراضی دارد مصلحت باشد که این را علنی و عمومی کند...
برگرفته از نشریه خبری - تحلیلی عبرت های عاشورا
برچسب‌ها: |
به زیر زلفت - علیمی